,,ყოველღამ
სადაც შენ მეგულვი, მიხაკთა ველია.. მოვდივარ, მოვარღვევ ღრუბლების ლანქერებს. ოცნების პეპლები გაზაფხულს ელიან, ცა ღამეს ნებდება, ვით მთები ნამქერებს. გალეწილ ფიქრების კალოზე კივილით მიჰქრიან წუთები, ვით თეთრი მხედრები და როგორც პიეტას, ღვთისმშობლის ტკივილი, მამწუხრებს შეშლამდე, მეც გრძნობის ცხედრები... გეძახი...დაახშობს კვლავ სმენას დუმილი ეს ღამეც, ჩემსავით შეკრთება სიცივით... მე მტანჯავს დათმენილ გრძნობათა წუხილი ოჰ, მეფისტოფელი კი ცას ჰკვეთს სიცილით... სადაც შენ მეგულვი, მიხაკთა ველია... შორს, შორს კურანტების მომესმის ღაღადი... ყოველღამ შენდობა ხომ საკვირველია?! მე კი მსურს შეგინდო ტრფობაც და ღალატიც..."
|