ეჭვიანობა ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი ადამიანური ემოციაა, რომელიც არც ცხოველებისთვის არის უცხო და მათშიც სხვადასხვა ფორმებით შეიძლება გამოიხატებოდეს, როგორც ადამიანებში...

ეჭვის ნიადაგზე შეიძლება ჩაიდინო შეცდომები, რომელიც შემდგეგ შეიძლება ინანოს კიდეც ადამიანმა. ის შეიძლება გამოვლინდეს სხვადასხვაგვარად, მსუბუქი ირონიული მიმიკიდან დაწყებული მკვლელობით დამთავრებული...

ეჭვებს ხშირად თანსდევს: მესაკუთრეობა; შიში დაკარგო ის, რაც შენთვის ძვირფასია...
ეჭვები კარგად ეხმარებიან ურთიერთობებს გაღრმავებაში. ხშირად იყენებენ პარტნიორებიც, გარკვეული შემთხვევებისთვის... სასურველია რაღაც გადაჭარბების გარეშე. ერთ-ერთი საშუალება, რაც ამ გრძნობას იწვევს არის დამოუკიდებლობა. რაც შემდეგ აღძრავს ადამიანში კითხვებს, აქედან გამომდინარე - ინტერესს; ვნებას; სიყვარულს; სიძულვილს...

ზოგადად ძალიან რთული და სპეციფიური გრძნობაა, ძნელია გაავლო ზღვარი რამდენად ჯანსაღია მისი წარმოშობისა და განვითარების პროცესი.
რასაც თანდათან ჩამოვაყალიბებთ ალბათ....

DOUBT

the way to the doubt >>>>>>>>>>>>>

ეჭვი საზიზღრობაა.
იცი რა საზიზღრობაა როცა შენზე უაზროდ ეჭვიანობენ, ამითი იმას თელავენ შენ სულში რაც შენთვის ყველაზე ძვირფასია....
ისე მე ვერ წარმომიდგენიაროგორ უნდა ვიცხოვრო იმ ადამიანთან ვისზეც ყოველთვის ვფიქრობ რომ მღალატობს

ეჭვი? მე ვარ ძალიან ეჭვიანი მარა არა უმიზეზოდ... მსიამოვნებს ჩემზე რო ეჭვიანობენ მარა ეს რა თქმა უნდა გადამეტებული არ უნდა იყოს. ეს ყველა ქალს სიამოვნებს

თუ რეალური მიზეზი გაქვს ეგ უკვე ეჭვი კი არა ფაქტია
რაც შეეხება მსუბუქ ეჭვიანობას მე მაგას ფლირტ უფრო დავარქმევდი

თუ გავჭედე ვინმეზე მტრისას მასაჟზე დადის და იმენა მასაჟორზე ავკრიფე და რომ ჩავედი მასაჟორთან ქალი იყო :დ

kachkachuri


რა იცი რა იცი იქნებ ქალებიც ევასება, აბა განავიტარე ეგ თება იქნებ ისევ გაჭედო
:

ბოდიში მოიხადე შეყვარებულზე მქონდა ლაპარაკი :)

ღალატი რომ ყოფილიყო ერთად არ ვიქნებოდით დღემდე და შეყვარებული არ ერქმეოდა :)

არ გღლის ეგ ეჭვიანობა?

არა

რატომღაც საერთოდ არ ვარ ეჭვიანი...და ჩემს შეყვარებულს ეს უცნაურად ეჩვენება... ნეტავ უნდა ვიყო? თუნდაც ცოტას მაინც უნდა ვეჭვიანობდე? არ ვიცი... დღემდე ვერ გავეცი ჩემს თავს პასუხი ამ კითხვაზე და რიტორიკულად რჩება დღემდე... ნეტავ საერთოდ სიყვარულს სჭირდება?... არ ვიცი, ზოგი ამბობს აძლიერებსო სიყვარუსლო, ჩემი აზრით კი საერთოდ არაფერს არ ამტკიცებს... არ ვიცი... ნამდვილად ვერ გავერკვიე...

მერე აქ ეჭჭჭჭჭჭჭჭვზეა საუბარი და არა ფაქტებზე, გადამეტებას რაც შეეხება, ეგრე თუ ვიფიქრეთ გადამეტებული რა არის კარგი რო? მეტისმეტი სიყვარულიც კი ძალიან ცუდია! ნუ თუ ორმხრივია, მაშინ ვეღარ გაზომავ, რა იცი, იქნებ უბრალოდ უყვართ და მეტიც კი შეუძლიათ?

kachkachuri უფ, ისეთი ეჭვიანი ვარ, ოღონდ ძალიან რთულია გაარკვიო საზღვრები, ჩემ თითზე ჩამოსათვლელ პარტნიორებს ეშინოდათ ხოლმე რამე არ ერთქვათ, ისეთი... მე მიყვარს როცა ადამიანი თავისუფალია ჩემთან, მაგალითად როცა ვინმე ეფლირტავება ეს სულაც არ მაღელვებს... მოკლედ ვერავინ ვერ გამიგო რა და სად და რაზე ვეჭვიანობ, არა და არც ისეთი რთულია, ცოტა დაკვირვება უნდა, ძალიან ცოტა...


ეს პასუხი მომეწონა კითხვა იყო ცოტა რთული. მე მღლის ხოლმე, როცა პარტნიორი ამის საბაბს მაძლევს, ვიღლები დროთა განმავლობაში, ეჭვიანობა მხოლოდ საკუთარ თავს ვნებს პირველ რიგში...

არც რადილალური იყო არ შეიძლება, რატომ არის საზიზღრობა?
ისეთი საინტერესო და უცნაური გრძნობაა, მე მესმის ეჭჭჭჭჭჭჭვიანი ხალხის და ვთვლი, რომ უფრო შეუძლიათ უყვარდეთ ვიდრე პირიქით, დიდხანს მოუნდები ავხსნა რატომ...

s00000000s საერთოდ არაფერს არ ამტკიცებდეს, ეგ მოსაზრება კიდევ გადასახედია, იმიტომ რომ რაღაცეებს ამტკიცებს და აკეთებს კიდეც... გამოცდილებაზეა დამოკიდებული, ეჭვიანები ხდებიან კიდეც, გააჩნია.....

ვინმემ იცის რა იწვევს ეჭჭჭჭჭჭვებს და საიდან ჩნდებიან ისინი ან რატომ... მისი ცუდი მხარეები გასაგებია, ვინმემ თუ იცის რა შეიძლება მასში იყოს კარგი...

ვინმემ იცის რა იწვევს ეჭჭჭჭჭჭვებს და საიდან ჩნდებიან ისინი ან რატომ... მისი ცუდი მხარეები გასაგებია, ვინმემ თუ იცის რა შეიძლება მასში იყოს კარგი...
[/quote]


მე ეჭვიანი ვარ, არა უფრო სწორედ ეგოისტი! რაც ჩემია მარტო ჩემია!-ასე ვფიქრობ,
და როცა ჩემი ქმარი ჩემზე ეჭვიანობს, ვგრძნობ რომ ისიც მარტო თავისად მთვლის, მომენტ ძალიანაც მსიამოვნებს
და ეს კარგია როცა მეორე ადამიანისგან ყურადღებას გრძნობ (ოღონდ ზომიერ ეჭვიანობაზე მაქ საუბარი ) :)

მე მძულს ეჭვიანობა. რათ მინდა ისეტი სიყვარული რომელსაც სუ კუდში უნდა ვდიო და ვაკონტროლო

არ ვარგა უაზრო ეჭვიანობა. მაგრმ მე მაინც ისეთები მემერთება ხოლმე რო მინდა დავგლიჯო ყველაფერი )) თუმცა დიდი ხნის განმავლობაში ვისწავლე თავშეკავება. და მალადეც მე!

წყვილს გააჩნია ალბათ. ჩვენ შორის რო ეჭვიანობა იყოს ძალიან რთულად იქნებოდა საქმე. ერთია რო შეიძლება რაღაცა არ მოგეწონოს, მეორეა რო იეჭვიანო. მე ესეთი მიდგომა მაქ - იმდენად არასდროს არ წამცდენია ვინმეზე ფიქრიც კი რო ჩემმი ცოლი მაინც რო ეჭვიანობდეს ჩემზე ძალიან შეურაწმყოფელი იქნებოდა ჩემთვის, მაგას ნამდვილად ვერ მოვითმენ. იგივეს ვფიქრობ საპირისპიროდაც - მე რო ცოლზე ეჭვიანობა დავიწყო შეურაწმყოფას მივაყენებ მას, და პირველ რიგში ჩემ თავს. არ მესმის წყვილი რატო უნდა ეხვეწებოდეს ერთმანეთს რო არ უღალატოს ერთმა მეორეს.

მაგარი ეჭვიანი ვარ. მაგრამ თავს ვაკონტროლებ პროსტა მთავარია ეჭვი არ.გმაართლდეს თორე.მერე პიზდეცი ხდება

მართლაც მალადეც თუ თავშეკავება ისწავლე, ეს ბევრს არ გამოსდის და ოჯახშიც ბევრი ჩხუბის მიზეზია ამის გამო

არც მე და ჩემი ქმარი არ ვამჟღავნებთ ეჭვიანობებს, რო ერთმანეთს შეურაწყოფა არ მივაყენოთ.. რათქმაუნდა ნდობის გარეშე რომელ ცოლ-ქმრობაზეა საუბარი და ურთიერთ გაგებაზე..
თუმცა ნუ დაგავიწყდება ერთი რამ, რომ- შეილება ენდობი, გჯერა, სულ არ ფიქრობ და უცბად ისეთს გაიგებ რო ყველაფერი თავზე დაგენგრევა.. ეს ორმაგად მწარეა..
ბოლომდე მჯერა ჩემი ქმრის, ვენდობი და არც ეჭვიანობის სცენებს არ ვუწყობ-მაგრამ, ზოგჯერ როცა მთელი ღამე სამსახურშია, ვზივარ და ვფიქრობ- რა იცი რა ხდებათქო..
ცხოვრებაში ხო ესეა, სადაც არ ელოდები, ზუსტად იქ ამოყოფს სურპრიზი თავს.
თუმცა, ჯერ მე მალადეც რო თავს ვერევი )) და ქმარიც ხელს მიწყობს ამაში, რო სულელური და ქარაფშუტა ფიქრები ამოვიგდო თავიდან :)

ვფიქრობ, საერთოდ არ ვარ ეჭვიანი...
შეიძლება აღმაგზნოს კიდეც

ნეტა მეც მასე ვიყო

ვიყავი ერთ. დროს საოცრად ეჭვიანი. მერე გადამიარა და ეხლა ისევ შემომიტია ((

ეჭვიანი არ ვარ. აი გაწელილი ურთიერთობები მიღებს ბოლოს.

ეჭვიანი ვარ, მაგრამ ამ ბოლო დროს მაქსიმალურად ვიკავებ თავს, თუმცა რაღაცნაირად საბაბიც რო არ მაქვს, მშვიდად ვარ :)

ამ ბოლოს შემომეპარა ეჭვიანობა ისევ (((((((

სიყვარულის ბრალია ეგ :)

ფაქტიურად არ მახსენდება, ეჭვიანობის განცდა მქონოდეს.
არასასიამოვნო მომენტია ისე, გინდა სუბიექტი იყავი ეჭვიანობის, გინდა ობიექტი ))

არასასიამოვნოა გეთანხმები, თუმცა ცოტათი მომწონს მე ჩემზე რო ეჭვიანობს ჩემი ქმარი))

ხო ზღვარი რომ არის დაცული : ))

მეც ვარხოლმე ეჭვიანი, უმიზეზოდ მაგრამ მაინც)))
ზოგჯერ ჩემ ქმარს უწევს ღამე მუშაობა, გვიანობამდე და ვაიმეეე უჯას.. მთელ გულზე ცეცლი მომედებახოლმე )))
თუმცა მაქსიმალურად ვცდილობ რომ არ შევიმჩნიო, იმედია გამომდის )))

ერთადერთი ადამიანი ვისზეც ვიეჭვიანებ ისაა, ვინც მიყვარს.

ვიეჭვიანებ რა, თავისით მოდის ეგ აზრი. . .

და მაინც ეჭვიანობს ხალხი. სადარი ლოგიკა?

მე ვთვლი, რომ ეგ ბუნებრივად ხდება

ისეთი დროა გინდა არ გინდა გიწევს ეჭვიანობა

ერთადერთხელ მქონდა ეგ განცდა და იმხელა ადრენალინი ამოვტყირცნე გავვოფლიანდი , გული ხომ საერთოდ აღარ მემორჩილებოდა.

პროსტა ეგ ეჭვიანობა კი არა ფაქტი იყო. ძნელია შეხედო ფოტოზე შენი საყვარელი კაცი როგორ კოცნის სხვას.


აი სხვა ან მიახლივებული ან მსგავსივარასოდეს მქონია ან მექნება ალბათ. არ ვარ მესაკუთრე, არც ეჭვიანი.

მაგას ქვია გულის ტკენა, იმედის გაცურება.. და ალბათ ეჭვიანობა ისაა რასაც შიში ქვია იმედგაცრუების

ძაან ცუდი შეგრძნებაა, მაგრამ ახლა ცივ გონებაზე რო ვაანალიზებ რაღაცებს ვხვდები რომ ყოველთვის ქალის ბრალი იყო ყველაფერი, უმიზეზოდ არასოდეს მიეჭვიანია. როგორც ბოლოს აღმოჩნდა

არც მე ვეჭვიანობ არასოდეს უმიზედოდ. გაურკვევლობა კი ყოველთვის მააცოფებს. სანამ ბოლომდე არ ჩავყვები და არ ამოვთხრა შანსი არაა გავჩერდე :)

თუმცა, როცა ქალს(კაცს) არ უნდიხარ, ჯობია გაუშვა. არც საეჭვიანო გექნება და ნერვებიც მწყობრში იქნება. ..

მათ არ უნდათ აღიარონ რომ არ სჭირდები და იმიტომაა რომ იწელება, იწყება ეჭვიანობები, ინგრევა ურთიერთობები.

მე იმის მომხრე ვარ, რომ როცა აღარ გინდა "რეზერვში" არ დაიტოვო არავინ.

იმენა შერლოკი ვარ მაგ დროს

აჰამ... შენი ჰოროსკოპი დაიდოს :))))

ხო, მე ეგ შიში არ მაქვს, ფაქტით დავიგრუზე უბრალოდ, ისიც არ მოველოდი, რეალურად ასეთი რეაქცია არ უნდა მქონოდა.

საერთოდ, როდესაც კაცი ქალს უნდობლობას უცხადებს, ამით მათ ურთიერთობას აფუჭებს, ამიტომ გადაბრუნებულ ურემზე იმის ძახილი რომ ვიცოდი გადაბრუნდებოდაო არასწორია, შეძახილმა ხე გაახმოო ხომ გაგიგონია?

პატარა კორექტირებას შევიტან შენს კომენტარში,
შენს შემთხვევაში იყო ალბათ ქალის ბრალი, თორემ ყოველთვის ქალის ბრალი არაა )))

მე კი ვიტყოდი რომ ვინცარუნდა იყო დავირაი-პრავირაი საჭიროა.. ნუ 1-2ჯერ მაინც, გული მშვიდად რომ გქონდეს ))
დაქალი მყავს 13წლიან ურთიერთობაში იყო, რამდენიც დავირალა, იმდენი პრავირალა და იმდენი ახალ ახალი სურპრიზები ხვდებოდა(( ბოლოდ დაინგრა მათი ურთიერთობა(((

ჩემი კომენტარი არ ნიშნავდა რო აპრიორი ქალის ბრალია ყოველთვის ყველაფერი 😀

ადამიანების უმრავლესობა მასზე ყურადღების მოდუნებისას ცდილობს გზიდან გადახვევას 😀 ურთიერთობაშიც, სამსახურშიც, ცხოვრებაშიც 😀 დაჟე საკუთარ თავზეც კი არ უნდა მოადუნო ყურადღება

ჰოროსკოპს ძალიან ვემთხვევი 😀 არაა საჭირო ასე გახსნაც მგონი ყველა კარტის 😀 მაინც ანონიმური ფორუმია და რავიცი რადროს რა წამომცდება 😀 ყველა წვრილმანი ინფორმაცია შეიძლება ჩემს საწინააღმდეგ იყოს გამოყენებული 😀