ვვამაყობ რა სიდებილეა. მე ამაყი ვარ, რომ გაგიშვი. ვიეშმაკე, ვითამაშე და გაგიშვი. მიხარია რომ შენ უბედურებასთან და თვითგვემასთან დაგტოვე მარტო. შენ ცხოვრებასთან რომელიც აირჩიე უჩემოდ, უჩვენოდ. არ მინდა სადმე შეგხვდე, არ მინდა ისევ ვიცოდე რომ არსებობ, არ მინდა ვიფიქრო რომ რაღაც გვაერთიანებს, თუნდაც ცა. ჰაერი. ქალაქი. გადავიხვეწებოდი, მაგრამ უკეთესი გავაკეთე გითხარი , რომ სხვასთან წავედი. სანახევროდ დაიჯერებ (IMG:style_emoticons/default/biggrin.gif) ეს კარგია. მაგრამ დამემშვიდობე ეს უკეთესი.
ახლა ახალი ნაბიჯები გადადგმულია. მე შევასრულე ჩემი მისია შენს ცხოვრებაში. მაინც მოვახერხე ის გამეკეთებინა რაც გჭირდებოდა, თუმცა გული მწყდება რომ შენ თავს იღუპავ, რომ ამის ღირსი არ ხარ. რომ იმაზე მეტი ხარ ვიდრე ეს ყველაფერი.
აღარ მინდა შენზე ვიფიქრო, შენიდან გამომდინარე ფიქრს მინდა გადავეჩვიო. მაგრამ ყველაფერს ეშველება. წაგშლი. აუცილებლად წაგშლი მეხსიერებიდან. ისე თითქოს არ ყოფილხარ, ახლა ვნანობ რომ იყავი. ამიტომ ის გითხარი რისი მოსმენაც გინდოდა. ... ეს კარგია.
ჯგუფი: წევრები
პოსტები: 1,737
რეგისტრ.: 28-January 16
წევრი №: 402
დღეს სკვერში ვზივარ სკამზე. მარცხნიდან ჩამიარა სამმა ტურისტმა გოგომ, ჩამიარა და წავიდნენ. მე კი დამრჩა მათი პატარა დიალოგი. _ტრენაჟორ_ თქვა ერთმა და იყურება ადგილისკენ სადაც ტრენაჟორებია მოწყობილი. იქ ბავშვები და დიდებიც ვარჯიშობენ, ერთობიან ხოლმე. _ტრი ნა ჟორე _მეორემ გაიმეორა სიცილით მესამე არაფერს ამბობს, მხოლოდ იღიმება. ისინი სამნი იყვნენ და მე წარმოვიდგინე ჯგუფური სექსი _სამი ტურისტი გოგო და ჟორა.
ჯგუფი: წევრები
პოსტები: 304
რეგისტრ.: 3-July 17
წევრი №: 780
12.2016
გარკვეული შეხედულებით ეს დაბლა ჩასვლაა, ანუ სიმდაბლეა და უღირსობა. ამ სიბრტყეში რომ აღმოჩნდები, სტერეოტიპული შეხედულებით უღირსი ხარ, თავმყოვარეობა არ გაქვს, საკუთარ თავს ამცირებ....
ასე ითვლება. ასე ფიქრობენ და ამბობენ. ამით გჭრიან და გკერავენ.
თავიდან მეც ეს შეგრძნება მქონდა. ბოლო შემთხვევაში კი საერთოდ არაფერს არ ვგრძნობდი - და რა მოხდა მერე? და რატომაც არა? განა არ შეიძლება ეს უღირსობა შენი თავის გულწრფელი თვითილუსტრაცია იყოს?
ერთგზის, ორგზის, სამგზის და თუნდაც ათასგზის უშედეგობის შემდეგ, რომ მაინც do it-ი ქნა და why not-ი ძაან ტეხავს?
ათასი აზრი და შეხედულება ტრიალებს, ახალი ძველს ებრძვის და ძველი ახალს. სოკრატეს სიტყვები (რომელიც სოკრატემდე სხვას უთქვამს, სახელი არ მახსენდება) აქაც ადეკვატურია: მე ის ვიცი, რომ არაფერი არ ვიცი.
ნებისმიერი ცოდნის შეძენის საწყისი წერტილია: არაფერი არ ვიცი. არ ცოდნის ამ ფსკერზე საოცარი სულიერი სიმშვიდეა. არ ვიცი, რა არის ღირსეულობა და უღირსობა, რა ითვლება თავმოყვარეობად და უთავმოყვარეობად; ადამიანის ამ გრძონებს დამკვიდრებული აზრი და ცოდნა იწვევს...
ამ ფსკერიდან არანაირი ავტორიტეტები აღარ არსებობს. საკუთარი გაცნდები/ცდები და მცდელობებია ძირითადი მასწავლებელი.
განდიდების მანია. ან განდეგილობის. ეს ორი ასე ახლოს არ ყოფილა ერთმანეთთან ერთ ადამიანში. იმდენად ახლოს რომ ვერ გაარჩევ რომელი უფროა.
მე, უბრალო მოკვდავს , არ მჭირდება ოლიმპოდან გადმოხედვა, რომ ადამიანთა ტკივილი ვიგრძნო შენგან განსხვავებით, არც მარტოობა მჭირდება იმისთვის რომ ჩემი გულის ხმა მივაწვდინო გონებას.
ჯგუფი: წევრები
პოსტები: 1,737
რეგისტრ.: 28-January 16
წევრი №: 402
ციტატა(vitom @ Aug 1 2017, 12:25 AM)
განდიდების მანია. ან განდეგილობის. ეს ორი ასე ახლოს არ ყოფილა ერთმანეთთან ერთ ადამიანში. იმდენად ახლოს რომ ვერ გაარჩევ რომელი უფროა.
მე, უბრალო მოკვდავს , არ მჭირდება ოლიმპოდან გადმოხედვა, რომ ადამიანთა ტკივილი ვიგრძნო შენგან განსხვავებით, არც მარტოობა მჭირდება იმისთვის რომ ჩემი გულის ხმა მივაწვდინო გონებას.
პოეტი ხარ? :) წერ თუ აქ პოატავ თემის გასაცოცხლებლად?
ჯგუფი: წევრები
პოსტები: 1,182
რეგისტრ.: 11-July 17
მდებარეობა: tbilisi
წევრი №: 790
საინტერესო სურათია,დამაფიქრა ბუკოვსკის მაგ გამონათქვამმა. მე ის მახსოვს, ვინ მინდოდა ვყოფილიყავი და როგორ წარმომედგინა საკუთარი თავი. სამწუხაროდ, ყველაფერი სხვანაირად წავიდა, ვისი ბრალია, რატომ მოხდა ასე, ამას ვეღარავინ ამიხსნის. ერთ ფილშია კარგი ფრაზა: ოცნებობ, გეგმებს აწყობ, ცხოვრებას ახლა იწყებ, მაგრამ ერთი არასწორი ნაბიჯი და უკვე გადაულახავი უფსკრულია იმას შორის, ვინც ხარ და ვინც გინდოდა, ყოფილიყავი.
ჯგუფი: წევრები
პოსტები: 304
რეგისტრ.: 3-July 17
წევრი №: 780
წერას ვარ ატანილი; წერად მინდა ვიღვრებოდე. ბევრი რამ მაქვს სათქმელი; ბევრჯერ თქმულის თქმა მინდა ახლიდან.
პ.ს.
ციტატა(vitom @ Aug 27 2017, 12:43 AM)
რაიმე იდეები თუ გაქვთ მაიტათ.
შეიძლება გავლილი გაქვს, მაგრამ მურაკამი წაიკითხე, გვარით იმიტომ ვამბობ, რომ განუკითხავად შეგიძლია დაიწყო ნებისმიერით.
რემარკი მიყვარს და მურაკამი მიემატა. არის რღაც საერთო გერმანულ და იაპონურ სულიერებას შორის, ყოველშემთხვევაში ამ მწერლებში თანაბრად დავინახე ჩემთვის დიდად საინტერესო თითქოს ცივი, მაგრამ თვითმყოფადი არსებობა, თითქოს დაფანტული, მაგრამ უხილავ ერთიანობაში მყოფი ეროვნული თვითმყოფადობა.
პ.პ.ს. ჩარზ ბუკოვსკი. რაღაც განსხვავებულია, შენი პოსტებიდან გიმდინარე - მოგეწონება!
წერას ვარ ატანილი; წერად მინდა ვიღვრებოდე. ბევრი რამ მაქვს სათქმელი; ბევრჯერ თქმულის თქმა მინდა ახლიდან.
პ.ს.
შეიძლება გავლილი გაქვს, მაგრამ მურაკამი წაიკითხე, გვარით იმიტომ ვამბობ, რომ განუკითხავად შეგიძლია დაიწყო ნებისმიერით.
რემარკი მიყვარს და მურაკამი მიემატა. არის რღაც საერთო გერმანულ და იაპონურ სულიერებას შორის, ყოველშემთხვევაში ამ მწერლებში თანაბრად დავინახე ჩემთვის დიდად საინტერესო თითქოს ცივი, მაგრამ თვითმყოფადი არსებობა, თითქოს დაფანტული, მაგრამ უხილავ ერთიანობაში მყოფი ეროვნული თვითმყოფადობა.
პ.პ.ს. ჩარზ ბუკოვსკი. რაღაც განსხვავებულია, შენი პოსტებიდან გიმდინარე - მოგეწონება!
კარგად გცოდნია ადამიანის ამოცნობა პოსტებიდან.
რემარკი მეც ძაან მონწონს.მურაკამი არ წამიკითხავს წავიკითხავ...