ციტატა(vitom @ Mar 17 2018, 10:58 PM)
მე იმდენად რთულად ვპატიობ ადამიანს, ერთს 4 წლის მერე ვუთხარი გამარჯობა და ლამის იტირა სიხარულისგან. მანამდე დედაჩემს მიგზავნიდა შიკრიკად, შეურიგდიო... რესტორანი, სუნამოები და ოღონდ თქვას რა უნდა ხო არ შეჩერებულა.
დაჟე დედაჩემს ცხოვრებაში რომ არაფერი უთხოვია ეგ ერთი თხოვნა შემისრულეო ვერ მომდრიკეს 😂
ეს ჩვეულებრივ ადამიანზეა ლაპარაკი და პარტნიორს საერთოდ...
მეგობრებმა იციან თუ გავბრაზდი ფორა უნდა მომცენ გადამიაროს, თუ სცადეს გასაუბრება უარესია.
ერთხელ ერთ გოგოს მოუტანა შეყვარებულმა შერიგების ნიშნად ყვავილები, ისიც ჩაეხუტა და შეურიგდა ეგრევე..
მის მერე ორმაგად დავაფასე რო ქმარი ასე არასდროს მოქცეულა..
თუ ისე გაწყენინა ადამიანმა რო ებუტები, მაშინ ერთი ბუკეტი ყვავილი როგორღა გავიწყებს წყენას?
გამოდის რო იაფფასიანი გაბუტვაა და თამაში?
(პ.ს. ყველას არ ეხება)
თუ გული მაქვს ნატკენი არც ყვავილი მიშველის და არც ტორტი))
მეც დრო მჭირდება რო გადავხარშო ყველაფერი